تابعيت به جايگاه رسمي و حقوقي گويند كه منجر به برخورداري از حقوق شهروندي، گذرنامه و مهم تر از همه اين ها حقوقي ميباشد، كه توسط دولت ها تضمين شده است. تابعيت رابطه اي سياسي، حقوقي و معنوي است كه فردي را به دولتي مرتبط و وابسته مي گرداند كه حقوق و تكاليف وي از طريق همين روابط تعيين مي گردد.
داشتن شهروندي يك كشور با نفوذ در جهان، از آن نظر مهم است كه هنگام سفر به كشورهاي ديگر و مواجه با مشكلات و مسائل حقوقي، كشوري كه فرد تابعيت آن را دارد، در صورت داشتن جايگاه بهتر در جامعه بين المللي، مي تواند نسبت به استيفاي حقوق فرد و جلوگيري از ضايع شدن آن اقدام نمايد.
واژه تابعيت (citizenship) و مشتقات آن همچون تبعه و اتباع كه از موضوعات مهم حقوق بين الملل خصوصي است.
تابعيت، يك مفهوم اعتباري است كه وابستگي يك شخص حقيقي يا حقوقي را به يك نظام سياسي موسوم به دولت تاييد مي‌كند . تابعيت يك نوع وابستگي سياسي را براي فرد درقبال جامعه ايجاد مينمايد و ممكن است افرادي در جهان پيدا شوند كه به دلايل مختلف از جمله جنگ ها تابعيت خود را از دست داده و تابعيت هيچ كشوري را نداشته باشند كه به آنها بي تابعيت يا «آپاتريد» مي گويند . گفتني است اشخاصي كه فاقد تابعيت ميباشند از حقوق اجتماعي وسياسي محروم هستند.
تابعيت يك رابطه حقوقي است زيرا از آثار حقوقي مثل حقوق و امتيازات در نظر گرفته شده در قوانين و مقررات آن كشور برخوردار خواهد بود، يك رابطه سياسي است چرا كه ناشي از قدرت و حاكميت دولتي است كه فردي را از خودش مي داند و در آخر يك رابطه معنوي است چراكه مربوط به مكان خاصي نبوده كه شخص در آنجا زندگي مي كند. مانند اينكه شما به عنوان يك فرد ايراني به هرجايي از اين كره خاكي سفر كنيد بازهم ايراني محسوب مي شويد.
