زوميت

تاحالا اسم اندیکاتورهای تکنیکال شنیدید؟ میدونید از اندیکاتورها چجوری استفاده میکنن؟بهترین اندیکاتور رو میشناسید؟

به زبان ساده برای تحلیل قیمت ها در معاملات از انواع اندیکاتورهای تکنیکال استفاده می شود. بعضی از این اندیکاتورها مانند RSI ، Stochastic، میانگین متحرک بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و دسته دیگری از اندیکاتورها هم وجود دارند که شاید تابحال نام آنها را نشنیده باشید.

یادگیری هر یک از این اندیکاتورها و کار با آنها به صورت ترکیبی می تواند شما را به یک استراتژی مناسب معامله که قابلیت یافتن فرصت های محتمل تر دارد هدایت کند.

برای اینکه بدانید هر اندیکاتور چگونه عمل می کند و چه اطلاعاتی را منتقل می کند به تقسیم بندی آنها در 5 دسته کلی زیر می پردازیم:

آشنایی با انواع اندیکاتورهای روندی 

Binance یک صرافی چینی در حال رشد در بازار ارزهای رمزپایه است. صرافی بایننس توانست در مدت 5 ماه در میان ده صرافی برتر ارزهای دیجیتال در جهان قرار گیرد. محبوبیت صرافی بایننس به سبب ویژگی های کابردی آن از جمله پشتیبانی از چندین زبان مختلف (انگلیسی، چینی، ژاپنی، کره ای)، داشتن رابط کاربری ساده و توانایی بسیار بالا در سرعت پردازش داده ها است. Binance قادر به پردازش 1?4 میلیون سفارش در ثانیه است.

Binance در حال حاضر بزرگترین صرافی ارزهای رمزپایه در جهان است که بطور میانگین بیش از 6 میلیارد دلار دارایی طی 24 ساعت در آن معامله می شود. در حالی که این صرافی مدتی پیش از طریق یک ICO راه اندازی شد، در حال حاضر به عنوان یک جایگزین خوب برای Bittrex تلقی می شود. با توجه به آسیایی بودن Binance، تاکنون کاربران ایرانی در استفاده از آن با مشکل یا محدودیتی مواجه نشده و در حال حاضر به ایرانیان نیز خدمات خرید و فروش ارزهای دیجیتال را ارائه می دهد. در این مقاله به آموزش بایننس و نحو? استفاده از آن جهت مبادلات ارز های دیجیتال در پنج بخش مجزا می پردازیم :

1. ثبت نام در صرافی بایننس (Binance)
2. مبادله ارزهای رمزنگاری شده در صرافی بایننس (Binance)
3. بایننس کوین (BNB) چیست؟
4. ارزهای پشتیبانی شده در صرافی بایننس (Binance)
5. محدودیت انتقال در صرافی بایننس (Binance)

Binance همراه با راه اندازی صرافی، یک ICO نیز راه اندازی نمود. بایننس کوین (BNB) یک توکن ERC-20 بر پایه اتریوم است. عرضه کل آن محدود به 200 میلیون توکن BNB است و پس از آن هیچ سکه ای ایجاد نخواهد شد.

بیشتر بخوانید:آموزش ترید ارز دیجیتال

شما می توانید از BNB جهت پرداخت کارمزد مبادلات در Binance استفاده کنید؛ در حالی که می توانید پرداخت کارمزد های خود را با ارزی که مبادله می کنید نیز انجام دهید. Binance یک تخفیف 50 درصدی را به عنوان انگیزه جهت پرداخت کارمزد ها به وسیله BNB ارائه می دهد. در اولین سال عضویت در Binance، کارمزد ها هنگام پرداخت با BNB مشمول 50% تخفیف می شوند. با سپری شدن هر سال، تخفیف کارمزد ها کاهش می یابد. در پنجمین سال عضویت در صرافی بایننس، هیچگونه تخفیفی جهت کارمزد معاملات وجود ندارد.

از آنجا که تخفیف کارمزد هر ساله کاهش می یابد، ارزش توکن BNB نیز انتظار می رود در طول زمان کاهش یابد. برای مقابله با این استهلاک، Binance در طول زمان توکن های BNB را از بین می برد و مجموع عرضه BNB را از 200 میلیون به 100 میلیون کاهش می دهد. هدف از این کار، ایجاد قیمت پایدار برای بایننس کوین (BNB) در طول زمان است.

در حالی که پرداخت کارمزد هدف اصلی BNB است، می توانید از آن برای سرمایه گذاری در برخی از ICO هایی که در برنامه Launchpad بایننس شرکت می کنند، استفاده کنید. پس از پایان هر ICO، توکن های جدید به طور خودکار در Binance فهرست می شوند.

ارزهای پشتیبانی شده در صرافی بایننس (Binance)

تعداد ارزهای رمزپایه پشتیبانی شده در Binance بسیار زیاد است، اما در حال حاضر یک طرف معامله حتما باید یکی از ارز های بیت کوین، اتریوم، تتر (USDT) یا بایننس کوین (BNB) باشد. به عنوان مثال شما نمی توانید ریپل را مستقیماً به کاردانو تبدیل کنید، بلکه ابتدا باید ریپل را به یکی از 4 ارز گفته شده تبدیل نموده و سپس ارز مورد نظرتان را خریداری کنید. تعدادی از رمز ارزهای پشتیبانی شده در Binance به شرح زیر است :

• آرک (ARK)
• بیت کوین (BTC)
• بیت کوین کش (BCH)
• بیت کوین گلد (BTG)
• دش (DASH)
• ای او اس (EOS)
• اتریوم (ETH)
• اتریوم کلاسیک (ETC)
• آیوتا (IOTA)
• لایت کوین (LTC)
• نئو (NEO)
• و بیش از 40 ارز دیجیتال دیگر

محدودیت انتقال در صرافی بایننس (Binance)

تقریبا هیچ محدودیتی در بایننس جهت خرید و فروش ارزهای دیجیتال وجود ندارد. در بایننس سه سطح حساب کاربری وجود دارد. حساب کاربری LEVEL 1 نیاز به هیچگونه تأییدی ندارد و شما می توانید تا سقف روزانه 2BTC از حساب خود برداشت نمایید. حساب کاربری LEVEL 2 نیاز به ارسال اسکن پاسپورت و مدارک شناسایی داشته و محدودیت برداشت را به 100BTC در روز افزایش می دهد. برای ارتقاء حساب کابری خود به LEVEL 3 نیز باید با پشتیبانی بایننس ارتباط برقرار کنید.

شما فقط می توانید توسط ارزهای رمزنگاری شده حساب خود را شارژ کنید، اما هیچ محدودیتی برای مبلغی که می توانید سپرده گذاری کنید وجود ندارد. هیچ کارمزدی نیز بابت سپرده گذاری از مشتریان دریافت نمی شود. جهت ارتقاء حساب کاربری خود به LEVEL 2، باید احراز هویت دو عاملی یا Google Authenticator را فعال کنید. در حال حاضر، فقط شماره های چینی برای احراز هویت دو عاملی پشتیبانی می شوند. پس از آن شما نیاز دارید تا اطلاعات زیر را در اختیار صرافی بایننس قرار دهید:

• نام و نام خانوادگی
• جنسیت
• کشور
• شماره گذرنامه
• عکس پاسپورت
• یک عکس سلفی با گذرنامه

دش کوین برای اولین بار در سال 2014 معرفی شد و از زمان پیدایش تحت عنوان نام های xcash و darkcoin معرفی شد و سپس با تغییر برند به دش تبدیل شد. ارز دیجیتال دش در کنار تفاوت هایی که با ارز دیجیتال بیت کوین دارد، از شباهت هایی نیز برخوردار است. به عنوان مثال روش استخراج دش مشابه با بیت کوین است. 

ارز دیجیتال دش از محبوبیت بالایی برخوردار است، زیرا حریم خصوصی بهتر و سرعت معامله بیشتری نسبت به بیت کوین دارد. البته عملکرد شبکه ارز دیجیتال دش، با استفاده از یک مدل منحصر به فردی که شامل Masternodes است، قابل ارائه است. 

در واقع مدل Masternodes به عنوان ستون فقرات شبکه دش عمل می کند. ارز دیجیتال دش کوین، برخلاف بیت کوین می تواند بودجه مورد نیاز خود را برای ایجاد پیشرفت بهتر در فناوری دش کوین ایجاد کند.

کیف پول های ارز دیجیتال DASH چیست؟

ارز دیجیتال دش، مانند دیگر ارزهای دیجیتال، هم دارای کیف پول های سخت افزاری است و هم نرم افزاری. با استفاده از چنین کیف پول هایی می توان ارز دیجیتال دش را هم ذخیره، دریافت و ارسال کرد. 

برای ارز دیجیتال دش در حال حاضر، کیف پول های بسیاری عرضه شده است. اما بهتر است از کیف پول هایی استفاده کرد که از امنیت بالاتری برخوردار باشند. در ادامه به معرفی چند نوع کیف پول ارز دیجیتال دش می پردازیم. 

کیف پول الکتروم دش

این نوع کیف پول، امنیت بالایی داشته و کلیدهای خصوصی را به صورت مستقیم بر روی کامپیوتر ذخیره می کند. مزیت اصلی که این مدل کیف پول، عدم نیاز به همگام سازی با بلاک چین ندارد. این نوع از کیف پول، دو ویژگی ارسال فوری و ارسال خصوصی را حمایت نمی کند. 

کیف پول جکس

مورد دیگری از کیف پول های ارز دیجیتال امن دش کوین است که علاوه بر این ارز، از ارزهای دیگری نیز حمایت می کند. به علاوه این نوع کیف پول بر روی پلتفرم های مختلفی قابل اجراست. 

 کیف پول موبایل دش

 ارز دیجیتال دش، بر روی دو سیستم عامل اندروید و ios دارای نرم افزار کیف پول رسمی است. این نوع از کیف پول ها، دارای رابط کاربری بسیار ساده ای است که از امنیت بالایی برخوردار است. 

کیف پول Edg

 یکی از کیف پول های تایید شده و امنی بوده که دارای رابط کاربری بسیار ساده و زیبایی است که بر روی دو سیستم عامل اندروید و ios قابل نصب است. این نوع کیف پول از دیگر ارزهای دیجیتال هم چون بیت کوین، اتریوم و لایت کوین و... پشتیبانی می کند. 

بیشتر بخوانید:

آموزش خرید و فروش ارز دیجیتال

آموزش ترید ارز دیجیتال

آموزش ارز دیجیتال

استخراج ارز دیجیتال دش چگونه انجام می شود؟

ارز دیجیتال دش، از الگوریتم اثبات کار برای استخراج ارز خود استفاده می کند. استخراج دش با استفاده از پردازنده، کارت گرافیک و یا دستگاه های استخراج مخصوص ای سیک انجام می شود.

زمانی که برای تولید هر بلاک در دش مورد نیاز است، در حدود 2.5 دقیقه بوده و این بدان معناست که در حدود 56 تراکنش در ثانیه تایید می شود. 

تمامی پاداش هایی که در شبکه استخراج به وجود می آید، مربط به ماینرها نیست. علاوه بر ماینرها گروهی از کاربران هم که مستر نود هستند، برای انجام یک سری از عملکردهای خاص پاداش می گیرند. مسترنودها، ویژگی های دیگری را در شبکه ارز دیجیتال دش بر عهده دارند که شامل این موارد است:

1. ارسال فوری: با استفاده از این قابلیت، کاربران می توانند با کارمزد بیشتر، تراکنش های خود را سریع تر انجام می دهند.
2. ارسال خصوصی: با این قابلیت، تراکنش ها به صورت مخفی و بدون نیاز به کد رهگیری ایجاد می شود. 

مستر نودها و ماینرها هر یک در حدود 45 درصد از پاداش شبکه را به خود اختصاص می دهند و مابقی پاداش ها در خزانه شبکه نگهداری شده و به توسعه دهندگان تعلق می گیرد. 

بلاک چین مونرو یکی از پرحاشیه ترین و جنجالی ترین رمزارزهای موجود در عرصه بلاکچین است. این رمز ارز بدلیل ویژگی هایی که دارد همواره مورد توجه و استقبال بوده است بطوریکه همواره یکی از 20 رمزارز برتر جهان رده بندی می شود. به همین خاطر لازم دیدیم در قالب یک مقاله جامع به معرفی مونرو و سازوکار آن بپردازیم.

رمز ارز مونرو در سال 2014 در قالب یک بلاکچین متن باز شروع به کار کرد. می توان گفت اساس تکنولوژی بلاکچین این است که یک دفتر کل عمومی وجود دارد که تمام تراکنش های انجام شده روی آن ثبت شده و برای کاربران شبکه قابل مشاهده است. ولی بلاک چین مونرو با اندیشیدن تمهیداتی بگونه ای طراحی شده است که تراکنش های آن غیرقابل پیگیری و شناسایی باشند. بعبارت دیگر تمرکز اصلی مونرو بر روی حفظ حریم خصوصی کاربران و ایجاد فرصت برابر برای تمام افراد برای اجرای برنامه هایشان است.

تاریخچه مونرو

در سال 2014 گروهی از فعالان حوزه بلاک چین با کمک یکدیگر پروژه ی مونرو (Monero) را ایجاد کردند. کدهای پروژه مونرو بر اساس کدهای پروژه کریپتونوت (CryptoNote) و بایت کوین (Bytecoin) نوشته شده است. کریپتون ت در سال 2012  توسط فردی با نام مستعار نیکولاس ون سیبرهیگن Nicolas van Saberhagen))  معرفی شد. یکسال بعد او با بهبود دادن ویژگی های مختلف کریپتونوت وایت پیپر جدیدی به نام کریپتونوت 0.2 منتشر نمود، این نسخه دارای ویژگی های کاربردی و مثبتی بود که از آنها در ساختار مونرو نیز استفاده شده است.

بایت کوین اولین رمزارزی بود که از پروتکل مخفی کردن حریم خصوصی کریپتونوت استفاده کرد. ولی با مشخص شدن این موضوع که تیم توسعه‌ دهنده ارزدیجیتال بایت کوین 80% از کل توکن های این پروژه را از قبل برای خود استخراج کرده‌اند، توسط کاربران پس زده شد. سپس گروهی از کاربران به رهبری ریکاردو اسپاگنی نسخه جدیدی از بایت کوین را طراحی نمودند که هیچ یک از توکن هایش استخراج نشده بود و اعضای توسعه دهنده این ارزدیجیتالی هیچ سهمی برای خود در نظر نگرفته بودند. به این ترتیب تمام اعضای بلاکچین مونرو با یکدیگر برابر هستند و بسته به میزان کار خود می توانند رمز ارز مونرو بیشتری داشته باشند.

آیا هویت بنیان گذاران مونرو فاش شده است؟(آموزش ترید ارز دیجیتال)

تیم توسعه دهنده رمز ارز مونرو در ابتدا شامل 7 نفر بود. 5 نفر از این افراد ترجیح دادند هویت خود را مخفی نگه دارند. فقط دو نفر به نام‌های ریکاردو اسپاگنی (Riccardo Spagni) وDavid Latapie  هویت خود را فاش کرده اند.

استخراج مونرو فرصتی که همه می تواند از آن بهره ببرند

هنگام طراحی ارز دیجیتال مونرو بنیانگذاران این ارز توجه ویژه ای به برابری در بین تمام افراد جامعه داشته‌اند. بهمین دلیل تیم سازنده مونرو در هنگام عرضه اولیه هیچ سهمی برای خود در نظر نگرفتند و تمام رمزارزهای موجود را بر روی شبکه و قابل استخراج قرار داده اند. فرایند استخراج رمز ارز مونرو بسیارآسان است. به این ترتیب که افراد حتی با پیوستن به استخرهای استخراج و شروع به استخراج مونرو پاداش دریافت می کنند. البته ناگفته نماند که برای استخراج مونرو به دستگاه های سخت افزاری خاصی نیاز ندارید و به راحتی می توانید به استخراج مونرو با لپ تاپ شخصیتان بپردازید. . شایان ذکر است که استخراج یک سکه مونرو تقریبا فقط 2 دقیقه طول می کشد.

مقیاس پذیری رمز ارز مونرو چگونه است؟

یکی از اصلی ترین ایرادات بلاک چین ها محدودیت مقیاس پذیری آنهاست و دلیل این مشکل این است که اندازه بلاک ها همواره ثابت و غیرقابل تغییر هستند. اما بلاکچین مونرو به گونه ای طراحی شده است که با افزایش تعداد تراکنش ها اندازه بلاک نیز بزرگتر می شود.

آیا سرمایه گذاری بر روی رمز ارز مونرو کار عاقلانه ای است؟ براساس آمار از 15 ژانویه 2020 تا 15 ژانویه 2021 قیمت مونرو 137% افزایش یافته است. در ضمن مونرو بدلیل ویژگی‌هایی که دارد یکی از رمز ارزهای محبوب در بین کاربران است. از سوی دیگر برای استخراج این رمز نیاز به هیچ سخت افزار خاص و گرانبهایی ندارید و می توانید با استفاده از رایانه شخصی خود به استخراج ارز دیجیتال مونرو بپردازید. این ویژگی ها باعث می شود که استخراج و حتی خرید رمز ارز مونرو توجیه اقتصادی بالایی داشته باشد.

مونرو چگونه از شناسایی کاربران خود جلوگیری می کند؟

در بلاک چین مونرو تمام اطلاعات مربوط با تراکنش مانند: هویت فرستنده و گیرنده تراکنش و همچنین مقدار ارز منتقل شده به شکل موثری مخفی می شود و فقط شناسه تراکنش در دفتر بلاکچین قابل مشاهده است. گروه سازندگان مونرو برای حفظ حریم خصوصی کاربران و مخفی کردن هویت آن ها از امضاهای حلقه ای و آدرس های مخفی استفاده کرده اند. 

در انجام تراکنش ها با روش امضای حلقه ای مقدار تراکنش نیز مخفی می ماند. به دلیل عملکرد خوبی که این شیوه در مخفی کردن هویت فرستنده و گیرنده و مبلغ تراکنش داشت از سال 2017 استفاده از این شیوه در تمام تراکنش های شبکه مونرو الزامی شد.

انواع آدرس ها در بلاکچین مونرو

بلاک چین مونرو از 4 نوع آدرس مختلف پشتیبانی می کند. کاربران این شبکه می توانند با توجه به نوع تراکنشی که می‌خواهند انجام دهند هر نوع آدرسی را که مایلند ایجاد کنند.

1. آدرس استاندارد: در ابتدای شروع بکار بلاکچین مونرو فقط آدرس استاندارد در دسترس بود. اما از سال 2019 آدرس های جایگزینی به لیست اضافه شدند ولی هنوز هم تعدادی از کاربران از آدرس های استاندارد برای دریافت پاداش استخراج استفاده می کنند.
2. آدرس های ادغام سازی شده: این آدرس ها در واقع آدرس اصلی مونرو به علاوه یک کد پرداخت هستند و معمولاً توسط صرافی ها مورد استفاده قرار می گیرند. زیرا به دلیل ناشناس بودن تراکنش ها در شبکه مونرو صرافی ها راهی برای فهمیدن اینکه تراکنش توسط چه کسی انجام شده است ندارند. پس از کاربران خود می خواهند تا در هنگام انجام تراکنش کد پرداخت را هم در آدرس تراکنش وارد کنند تا مشخص شود چه کسی تراکنش را انجام داده است.
3. آدرس های مخفی: آدرس های مخفی یکبار مصرف هستند. در این حالت مبلغ مورد نظر مستقیما از یک آدرس به آدرس دیگر واریز نمی شود. سازوکار آدرس های مخفی به این شکل است که فرستنده به صورت تصادفی و یکبار مصرف آدرس مضاعفی ایجاد می کند. سپس رمز ارز مورد نظر به آن آدرس واریز می کند. پس از آن گیرنده می تواند با استفاده از کلید خرج عمومی که در اختیار دارد ارز دیجیتال مورد نظر را برداشت کند. به این ترتیب به دلیل وجود آدرس واسطه پی بردن به ارتباط بین آدرس کیف پول گیرنده و فرستنده غیر ممکن می شود.

امضای حلقه ای چیست و چه کاربردی دارد؟

در بلاکچین مونرو برای انجام هر تراکنشی فرستنده و گیرنده به همراه ده میکسین یک حلقه را تشکیل می دهند. 

میکسین چیست؟  میکسین ها در واقع سایه تراکنشهای قدیمی هستند که پیش از این بر روی بلاک چین تراکنش انجام داده اند. با اضافه شدن میکسین ها به حلقه تراکنش شناسایی اینکه کدام یک از افراد گیرنده و کدام یک فرستنده است کاملاً غیرممکن می شود.

چرا هر 2 سال یک هارد فورک بر روی بلاک چین مونرو رخ می دهد؟

بنیانگذاران مونرو معتقد بودند که همه افراد جامعه باید برای بدست آوردن XMR شانس یکسانی داشته باشند. به همین دلیل سیستمی بر روی مونرو طراحی نمودند که به صورت برنامه ریزی شده هر دو سال یک فورک سخت ( هارد فورک) انجام شود. طی هر هارد فورک نواقص بلاکچین مونرو برطرف و امنیت آن افزایش میابد. در نتیجه هر فورک الگوریتم استخراج نیز تغییر می کند، به این ترتیب اگر ماینرهایی منطبق با ساختار مونرو تولید شده باشند با انجام این پروژه فورک بدون استفاده می شوند. در نتیجه از استخراج مونرو تمرکززدایی می شود و همه فرصت برابری برای بدست آوردن پاداش استخراج مونرو خواهند داشت.

مزایای بلاکچین مونرو 

• بلاک چین مونرو حریم خصوصی کاربران را به طور کامل حفظ می کند و کاملا غیرقابل ردگیری می باشد.
• هر فردی می تواند به استخراج مونرو با لپ تاپ خود بپردازد و استخراج این رمزارز در انحصار ماینرها نیست.
• برای حفظ ارزش XMR روند صدور رمز ارزهای جدید بسیار آهسته و کند انجام می شود. براساس اطلاعات تخمین زده می شود حدود 117 سال زمان لازم است تا مقدار XMR های موجود به دو برابر مقداری که در عرضه اولیه صادر شده بود، برسد. 
• بلاکچین مونرو بصورت پویا طراحی شده است. به این معنا که میزان اندازه بلاکها هیچ محدودیتی ندارد و با افزایش تعداد تراکنش ها اندازه بلاک ها هم بزرگتر می شود.
• شبکه مونرو به کاربران خود اجازه می دهد تا تصویر حساب خود را با دیگران به اشتراک بگذارند، بدون اینکه که توکن های درون حساب به خطر بیوفتند. به این ترتیب اگر لازم باشد برای انجام معامله ای به گیرنده ثابت کنید که مقدار معینی XMR دارید، می توانید دارایی خود را به او نشان بدهید. و در عین حال مطمئن باشید که رمز ارز مونرو شما غیرقابل دسترس و در امنیت می باشد.

معایب رمز ارز مونرو چیست؟

1. بدلیل غیرقابل ردگیری بودن تراکنش ها در بلاکچین مونرو خلافکاران به طور گسترده از این رمزارز برای انجام معاملات غیر قانونی استفاده می کنند. بطوریکه مونرو تبدیل به رمز ارز محبوب فعالان بازار دارک وب شده است. این مسئله باعث ایجاد بدبینی نسبت به بلاک چین مونرو شده است. 
2. با وجود اینکه در بلاک چین مونرو تلاش بر این است که همه افراد شانس برابر برای استخراج XMR داشته باشند. ولی براساس اطلاعات منتشر شده تقریباً 43% استخراج این رمز ارز توسط چند استخر کنترل می شود. 
3. رمز ارز مونرو توسط بسیاری ازکیف پول های سخت افزاری پشتیبانی نمی شود. به همین دلیل محافظت از XMR  بصورت ایمن کمی سخت است.

سخن آخر

استفاده گسترده از ارز دیجیتال مونرو در معاملات غیر قانونی باعث شده است دولت ها و گروهی از کاربران دید منفی نسبت به این ارز دیجیتال داشته باشند. 

اما بر اساس آمار رمز ارز مونرو در چند سال گذشته همواره یکی از 20 ارز محبوب در بازار ارزهای دیجیتال بوده است. بسیاری ارز دیجیتال مونرو را با ویژگی غیرقابل ردگیری بودن و امنیت بالای حریم خصوص کاربران می شناسند. ولی این ارز دیجیتالی ویژگی های مثبت بیشتری دارد که ما در این مقاله سعی کردیم بطور مختصر به معرفی مونرو و ویژگی های برجسته آن بپردازیم. 

دوج کوین چیست؟ ارز دیجیتال Dogecoin اولین میم کوین بازار رمز ارز شناخته می‌شود. ارز دوج کوین توسط ثروتمندترین فرد دنیا حمایت می‌شود. علاوه بر آن، رمز ارز DOGE دارای یک جامعه کاربری قدرتمند است که همه جانبه از دوج کوین حمایت می‌کنند. ارز دیجیتال دوج کوین بر اساس معیار مهم مارکت کپ جزو برترین رمز ارزهای بازار کریپتو محسوب می‌شود. کم هزینه بودن تراکنش‌های Dogecoin سبب شده این ارز حجم معاملات روزانه تقریبا بالایی داشته باشد.... 

دوج کوین چیست؟ معرفی ارز دیجیتال DOGE

رمز ارز دوج کوین (DOGE) بدون شک پادشاه میم کوین‌ها است. ارز دیجیتال dogecoin که یکی از اولین آلت کوین‌های بازار بود برای دست انداختن دنیای پیچیده و فنی کریپتو ساخته شد اما به سرعت در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی مشهور شد و به رده‌های بالای بازار راه یافت. ایلان ماسک، ثروتمندترین مرد جهان نیز ارز دیجیتال doge را ارز مورد علاقه خود اعلام کرد و باعث رشد بیشتر آن شد. اما داستان دوج کوین چیست؟ چرا رمز ارز doge همچنان در میان برترین رمز ارزهای دنیا باقی مانده است؟ چگونه به ارز منتخب خرده‌فروشان تبدیل شد؟ آینده دوج کوین چیست؟ آیا در درازمدت شانسی دارد؟ اینها سؤالاتی است که در مقاله حاضر به آنها پاسخ می‌دهیم.

آشنایی با دوج کوین و آموزش سریع ورود به بازار ارزدیجیتال

دوج کوین یک ارز دیجیتال همتابه‌همتا و متن‌باز است که برای ارسال و دریافت پرداخت‌های دیجیتال از طریق شبکه بلاک چین دوج کوین طراحی شده است. رمز ارز doge به طور غیرمستقیم بر اساس اولین ارز دیجیتال دنیا، بیت کوین (BTC)، ساخته شده است. به طور خاص، ارز دیجیتال doge به عنوان هاردفورکی از لاکی کوین که اکنون منسوخ شده است، خلق شد. خود لاکی کوین نیز فورکی از لایت کوین (Litecoin) بود و لایت کوین اولین ارز فورک شده از بیت کوین بود! به عبارتی، ارز دیجیتال dogecoin بیشتر به عنوان یک شیطنت ساخته شد تا یک پروژه جدی، اما کاربران ماهیت طنزآمیز دوج کوین (DOGE) را با آغوش باز پذیرفتند و به رشد آن کمک کردند.

علی‌رغم جدی نبودن رمز ارز doge در آغاز، دنبال‌کنندگان زیاد باعث شد خیلی زود به مارکت کپ قابل‌توجهی دست یابد. قیمت دوج کوین در ماه‌های اول انتشار خود رشدی انفجاری را تجربه کرد که حتی باعث شد در ژانویه 2014 برای مدت کوتاهی از مجموع حجم بازار دیگر ارزها از جمله بیت کوین فراتر برود. ارز دیجیتال dogecoin پس از اینکه چند سال را در سطح نسبتاً ثابتی معامله شد، در ژانویه 2021 پس از شش سال دوباره به جمع ده ارز دیجیتال اول بازار بازگشت. در این سال این میم کوین مشهور بازگشت سرمایه 5000 درصدی را برای هولدرهای خود به ارمغان آورد.

ابزار علاقه ایلان ماسک به ارز دیجیتال doge در سال 2019 نیز باعث شد همه نگاه‌ها به سوی این ارز برگردد. همچنین، پس از خرید توییتر توسط ایلان ماسک شایعاتی در مورد افزودن رمز ارز دوج کوین (DOGE) به توییتر به عنوان روش پرداخت شنیده شد. این احتمال بسیاری از هولدرهای ارز دوج کوین را به آینده آن امیدوارتر کرده است. در هر حال پایگاه کاربران دوج کوین هر سال در حال افزایش بوده است و مارکت کپ آن به طور پیوسته بالاتر می‌رود.

بنیانگذاران دوج کوین

بیلی مارکوس (Billy Markus) و جکسون پالمر (Jackson Palmer) دو بنیان‌گذار آمریکایی رمز ارز دوج کوین (DOGE) هستند. مارکوس در IBM کار می‌کرد و پالمر یک مهندس نرم‌افزار در Adobe بود. آنها در 6 دسامبر 2013 با یکدیگر ملاقات کردند تا روی یک ارز دیجیتال جدید مبتنی بر Bitcoin کار کنند. مارکوس و پالمر تغییراتی در کد بیت کوین ایجاد کردند که تنها چند ساعت زمان برد. همچنین، آنها برای اینکه این ارز دیجیتال جدید احساسی از خودمانی بودن به کاربران بدهد، عمداً از میم اینترنتی سگ شیبا اینو که سگی محبوب از نژاد ژاپنی است به عنوان نماد ارز دیجیتال dogecoin استفاده کردند. پالمر در سال 2015 پروژه ارز دیجیتال doge را ترک کرد اما مارکوس تا امروز نیز توسعه‌دهنده اصلی آن است.

نحوه تامین امنیت ارز دیجیتال DOGE

ارز دیجیتال doge از لاکی کوین و لایت کوین، تکنولوژی اسکریپت (Scrypt) و الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) را قرض گرفت. در نتیجه شبکه دوج کوین نیز مثل بیت کوین و مشتقات آن برای ایمن‌سازی بلاک چین و اعتبارسنجی تراکنش‌های خود به ماینرها وابسته است. مشارکت‌کنندگان در بلاک چین دوج کوین (DOGE) از قدرت محاسباتی کامپیوترها و ماینرهای خود برای ایمن‌سازی شبکه دوج و ایجاد بلوک در حین تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. بنابراین با حل یک معادله ریاضی بلوک جدیدی استخراج می‌شود و ماینرها با ارزدیجیتال dogecoin پاداش می‌گیرند.

کاربردهای ارز دیجیتال DogeCoin

برای اینکه ببینیم داستان موفقیت دوج کوین چیست و خرید دوج کوین چه آینده‌ای خواهد داشت، مهم است که کاربردهای رمز ارز doge را بدانیم. ارز دوج کوین (DOGE) یک ارز دیجیتال همتا به همتا است که به عنوان یک سیستم پرداخت سریع و فوری ایجاد شد. ارز دیجیتال dogecoin که مدیرعامل یا هیچ نهاد رسمی پشت آن نیست، عمدتاً توسط هولدرهای پرشور و وفادار آن به جلو رانده می‌شود.

رمز ارز دوج کوین عمدتاً برای جمع‌آوری سرمایه و انعام آنلاین به تولیدکنندگان محتوا در شبکه‌های اجتماعی مثل توییتر و ردیت استفاده می‌شود. همچنین ارز دیجیتال doge به لطف کارمزد تراکنش پایین و حمایت ایلان ماسک توسط تعدادی از شرکت‌ها به عنوان روش پرداخت پذیرفته شده است. لیست کمپانی‌هایی که در حال حاضر پرداخت‌ ارز دیجیتال dogecoin را می‌پذیرند، شامل موارد زیر است:

• Tesla
• AMC Theaters
• GameStop
• airBaltic
• Dallas Mavericks
• EasyDNS
• Newegg
• Twitch
• Gucci
• BitPay

مزایا و معایب دوج کوین چیست؟

اینکه آینده دوج کوین چیست و آیا سرمایه‌گذاری روی رمز ارز doge گزینه مطلوبی است یا نه مستلزم شناخت نقاط ضعف و قوت آن است. در ادامه مزایا و معایب ارز دوج کوین (DOGE) را بررسی می‌کنیم.

نقاط قوت رمز ارز doge

• دوج کوین رویکرد بازاریابی منحصربه‌فردی دارد. برخلاف دیگر پروژه‌های ارز دیجیتال که به عنوان پروژه‌های جاه‌طلبانه و پیشگامی معرفی می‌شدند، رمز ارز دوج کوین (DOGE) رویکرد خودمانی‌تری در پیش گرفت و در عین حال ویژگی‌های مطلوبی مانند کارمزد تقریباً صفر، تراکنش‌های فوری و استخراج غیررقابتی را ارائه می‌کند.
• جامعه کاربران قوی و سرزنده یک امتیاز بزرگ برای دوج کوین است. در واقع یکی از خدمات ارز دوج کوین این بود که اهمیت جامعه کاربران در این صنعت را به همه نشان داد. کاربران پرشور ارز دیجیتال doge اصلی‌ترین دلیل ماندگاری و استقبال از آن بوده‌­اند.
• رمز ارز doge توسط افراد مشهور زیادی پشتیبانی می‌شود. علاوه بر ایلان ماسک که بزرگ‌ترین حامی آن است می‌توان به مارک کیوبن (میلیاردر معروف) و اسنوپ داگ (رپر آمریکایی) اشاره کرد.
• ارز دوج کوین (DOGE) جنبه بشردوستانه نیز دارد. این کوین برای انعام دادن به افراد تولیدکننده محتوا در شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌شود. همچنین از ارز دیجیتال dogecoin برای تأمین کمک مالی استفاده شده است. برای مثال، کاربران دوج کوین برای تیم سورتمه‌سواری جامائیکا که در المپیک پذیرفته شده بود اما هزینه‌های سفر را نداشت 50 هزار دلار دوج کوین جمع‌آوری کردند.

نقاط ضعف رمز ارز doge

• رمز ارز دوج کوین (DOGE) تا بی‌نهایت قابل استخراج است. این عرضه نامحدود باعث شده ارز دیجیتال doge رمز ارز کمیابی نباشد و رشد آن محدود شود.
• کاربردهای محدود: تنها کاربرد ارز دیجیتال dogecoin به عنوان روش پرداخت است و هیچ راهکار دیگری برای افزایش پذیرش آن در نظر گرفته نشده است.
• مقدار زیادی از کل عرضه رمز ارز doge در اختیار نهنگ‌ها است. برای مثال یک والت حاوی تقریباً 30 درصد از تمام دوج کوین های استخراج شده است. نهنگ‌ها می‌توانند با دستکاری بازار یا فروش ناگهانی باعث زیان دیدن کاربران خرد شوند.

در پاسخ به سوال اتریوم چیست؛ در یک کلام باید گفت این ارز یک شبکه‌ی مبتنی بر بلاکچین است. از آن‌رو که بلاکچین را این روزها همه با نام بیت‌ کوین می‌شناسند؛ این تصور ایجاد شده است که این توکن هم یک ارز دیجیتال است. اما این گونه نیست؛ اتریوم یک پلتفرم برای اجرای برنامه‌های غیر متمرکز و قراردادهای هوشمند بدون دخالت واسطه‌ها است. در واقع بیت‌ کوین در تلاش برای حذف واسطه‌های مالی بوده است؛ اما بلاکچین آن هدف خود را در غیرمتمرکز کردن همه‌چیز و حذف نظارت‌های سلیقه‌ای در دنیای وب قرار داده ‌است. اگر شما هم قصد خرید Ethereum و سرمایه‌گذاری روی این رمزارز را دارید بهتر است در ادامه با ما همراه باشید زیرا در این مقاله به این سوال پاسخ خواهیم داد.

ارز دیجیتال اتریوم چیست؟ 

همان‌طور که گفتیم، eth یک سیستم آزاد و عمومی بر پایه‌ی فناوری بلاکچین است که دارای مرورگر،‌ زبان برنامه‌نویسی و سیستم پرداخت مخصوص به خود است. این ارز هیچ کنترل کننده‌ی واحد و مرکزی ندارد و هزاران سیستم کامپیوتری به صورت داوطلبانه در گوشه و کنار دنیا آن ‌را کنترل می‌کنند. این کاربران نود یا گره نام دارند و امنیت شبکه نیز به عهده‌ی آن‌ها است.

در این ارز خبری از ثبت داده‌ها بر روی یک سرور مرکزی و به صورت محرمانه نیست. تمامی اطلاعات موجود در شبکه به طور کامل میان نود‌ها توزیع شده است و هر گره یک کپی از تمامی داده‌های بلاکچین در اختیار دارد.

به طور کلی، در پاسخ به این سوال که ارز Ethereum چیست می‌توان گفت شبکه به طور کامل خود مختار است و هیچ شخص، سازمان یا نهادی مدیریت و کنترل آن‌را بر عهده ندارد. نحوه خرید ETH نیز پیچیدگی خاص ندارد و شما با افتتاح حساب در یک صرافی امن می‌توانید این ارز را معامله کنید.

چرا Ethereum به وجود آمد؟

این شرکت‌ها تیم‌های تخصصی خودشان را در جهت ذخیره و ایمن‌سازی اطلاعات گسترش داده‌اند و هزینه‌های مرتبط با زمان کار و انجام آن را می‌پردازند؛ لذا استفاده از این شرکت ها فوایدی بسیاری دارد.

اما همراه با این تسهیلات، معایبی نیز وجود دارد؛ همان‌طور که می‌دانیم و یاد گرفته‌ایم، یک هکر یا دولت‌ها می‌توانند بدون اطلاع شما به فایل‌هایتان دسترسی داشته باشند که مطمئناً دلخواه شما نیست. این کار را از طریق اعمال نفوذ یا حمله به یک شخص ثالث (طرف سوم) انجام می‌دهند و به این معناست که می‌توانند اطلاعات شما را بدزدند، افشا کنند یا تغییر دهند.

برایان بهلندورف (Brian Behlendorf)، سازنده‌ی سرور اینترنتی apache، برای اینکه این نوع طراحی را در واقع «گناه اصلی اینترنت» بنامد، یک سری اقدامات انجام داده است. بهلندورف و امثال وی این عقیده را دارند که اینترنت همیشه باید غیر متمرکز باشد.

در راستای غیر متمرکز کردن اینترنت، جهشی در تکنولوژی به نام بلاکچین روی داده است و اتریوم در ساختار همین شبکه سعی در غیرمتمرکز کردن اینترنت دارد. در حالی که بیت کوین سعی می‌کند سیستم بانکداری آنلاین و پرداختی را تغییر دهد، این ارز این هدف را دنبال می‌کند که با استفاده از بلاکچین، طرف سوم (واسطه‌ها) را حذف کند.

طرف سوم یا همان شخص ثالث اینترنتی، همان‌هایی هستند که کار ذخیره‌سازی اطلاعات، انتقال پول و ثبت ابزارهای مالی پیچیده را انجام می‌دهند. جوزف لوبین یکی از توسعه دهندگان آن گفته است:

Ethereum ایجاد شده است تا برای حل نمودن امورات زندگی‌مان به بانک و نهادهای مشابه دیگر احتیاج نداشته باشیم.

اتریوم و سیستم‌های جهانی 

به طور خلاصه، این ارز می‌خواهد یک کامپیوتر جهانی بشود تا بتواند مدل «مشتری-سرور» فعلی را غیر متمرکز و مردمی‌تر کند. با وجود این ارز، سرورها و کلودها توسط هزاران کاربر به اصطلاح گره‌هایی (node) که از داوطلبان از سراسر جهان تشکیل شده است، جابجا می‌شوند. این همان معنای یک کامپیوتر جهانی است. چشم انداز این است که بتواند چنین عملکردی را برای هر مردمی در هر جای جهان فراهم کند.

اگر یک  گشت و گذار ساده در فروشگاه‌های فروش برنامه (application) داشته باشیم، می‌توانیم تنوعی از مربع‌های رنگی ببینیم که همه چیز از بانکداری تا برنامه‌های تناسب اندام و برنامه‌های پیام‌رسان را اراه می‌دهند.

این برنامه‌ها به خود شرکت یا به یک طرف سومی نیاز دارند تا اطلاعات کارت بانکی و دیگر اطلاعات شخصی را در خود ذخیره کنند. انتخاب برنامه توسط ما نیز به وسیله‌ی شخص ثالثی اداره و کنترل می‌شود؛ دقیقا همان‌طور که اپل و گوگل مسئولیت برنامه‌های خاصی که ما بتوانیم دانلود کنیم را برعهده دارند و از آنها محافظت می‌کنند.

اگر تمام مسائلی که در مورد این ارز گفته شد محقق شود، کنترل اطلاعات را در این نوع خدمات به خود دارنده اطلاعات و حق و حقوق را به خود نویسنده باز می‌گرداند.

در این توکن هدف این است که دیگر یک نهاد مستقل کنترلی، روی نوشته‌های ما وجود نداشته باشد و دیگر کسی هم نتواند برنامه‌ای را از طرف خود به ناگاه قطع کند و نوشته‌های ما را بردارد!  تنها و فقط خود کاربر می‌تواند اطلاعات را تغییر دهد.

به معنای دیگر، هر بار که ویرایشی انجام دهیم و ذخیره‌اش کنیم یا نوشته‌هایمان را پاک و یا اضافه کنیم، همان گره‌های موجود در شبکه این تغییرات را ثبت خواهند کرد.

اتریوم از کجا آمده است؟ و تحلیل ارز دیجیتال

تاریخچه اتریوم با ویتالیک بوترین گره خورده است. در سال 2013 ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) وایت پیپر اتریوم، را برای دوستان خود ارسال کرد تا آن‌ها نظرات و انتقادات خود را در رابطه با نظریه‌ی او بیان کنند؛ اما پاسخی دریافت نکرد. او در سال 2014 نظریه‌ی خود را عمومی کرد و در سال 2015 بلاکچین آن را راه‌اندازی کرد.

میهای الیسی (Mihai Alisie)،آنتونی دی لوریو (Anthony Di Iorio) و چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) در کنار ویتالیک بوترین و جوزف لوبین، بنیان‌گذاران این شبکه بودند. بوترین سعی کرد بلاکچین بیت‌ کوین را ارتقا دهد و در بلاکچین خود قرارداد هوشمند بدون واسطه و برنامه‌ها غیر متمرکز را پیاده کند. پس از مدتی نیز از رمزارز بومی «اتر» رونمایی کرد.

ویتالیک در یک از مصاحبه‌های خود گفت که قصد دارد با حفظ Ethereum به عنوان پلتفرم مرتبط با بلاکچین، بر مسائل فنی آن تمرکز داشته باشد و با بهبود امنیت آن آینده‌ای جدید برای آن بسازد.

به بلاک چین (blockchain) می‌توان به عنوان یک دفتر حسابداری نگاه کرد که تمام فعالیت‌ها، نقل و انتقالات، مالکیت ها و ارزش‌گذاری‌های واحدهای پولی دیجیتال را درون خود ثبت و ضبط می‌کند. بلاکچین تعداد محدودی از انتقالات را درون خود دارد که با گذر زمان این مقدار افزایش پیدا می‌کند. بلاک چین کاربردهای بسیار زیاد فراتر از رمز ارز دارد. اما معمولاً فناوری بلاک چین به واسطه بیت کوین شناخته می‌شود و از همان ابتدا بیت کوین توانست افراد زیادی را به خود جلب کند. زیرا هم یک نوآوری انقلابی محسوب می‌شد و هم برای عموم آزاد بود. درواقع، یک شبکه غیرمتمرکز و مستقل که در آن کاربران عادی مسئولیت ضمانت و تایید تراکنش‌ها را بر عهده داشتند. با این حال بلاک چین برای بیتکوین مانند اینترنت است برای ایمیل. یک سیستم الکترونیکی بزرگ که روی آن می‌توان اپلیکیشن ساخت و ارز فقط یکی از آن‌هاست. درواقع بلاک چین بستری است که باقابلیت‌های خاصی که ارائه می‌کند، پتانسیل لازم برای ارائه پاره‌ای خدمات و فناوری‌ها را برای متخصصان فراهم می‌کند. رمز ارز ازجمله اتریوم یکی از این کارکردهاست. ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بیت کوین بااینکه نرم‌افزار مبتنی بر بلاک چین هستند اما تفاوت‌هایی ازلحاظ کاربرد و توانایی با یکدیگر دارند.

رمز ارز چیست؟

رمز ارز‌ها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کد‌های فوق‌العاده پیچیده برای رمز‌گذاری دیتاهای حساس و انتقال آن‌ها استفاده می‌کنند تا معاملات امنی را فراهم کنند. توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها این پروتکل‌‌ها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کرده‌اند که آن‌ها را غیرقابل نفوذ می‌کند. این پروتکل‌ها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز‌ ارز‌ها را مخفی نگه می‌دارد و ردیابی و پیدا کردن آن‌ها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار می‌کند. رمز ارزها همچنین برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته می‌شوند. این به آن معناست که تمام فعالیت‌ها و ارزش‌های این بازار توسط همان کد‌های پیچیده کنترل و ارزیابی می‌شوند و بانک‌ها و یا مقامات دولت ها کنترلی روی آن‌ها ندارند. ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا می‌باشند و شما می‌توانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی های شناخته شده، مانند بایننس (Binance)، ارز‌های دیجیتال خود را با دلار، پوند، یورو و غیره جایگزین کنید. خطر اصلی در همین مرحله اتفاق می‌افتد جایی که هکر‌ها و بدافزار‌ها امکان بلوکه کردن پول شما را در حین این انتقال دارا هستند.

رمز ارز ها 7 خصیصه کلیدی دارند:

 1- دیجیتالی بودن: رمز ارز ها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست. هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانک‌های مختلف مثل بانک مرکزی برای رمز ارز ها وجود ندارد!

2- غیر متمرکز: رمز ارز ها سرور مرکزی ندارند. آن‌ها معمولاً در میان شبکه‌ای از هزاران کامپیوتر توزیع شده‌اند. شبکه‌هایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکه‌های غیر متمرکز نامیده می‌شوند.

3- همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پی‌پال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند. آن‌ها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند. در دنیای پول فیات، بانک‌ها، پی‌پال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته می‌شوند. اما در دنیای رمز ارز ها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد!

4- نام مستعار: این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا به تملک درآوردن آن‌ها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما می‌توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.

5- بدون نیاز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند.

6- رمزنگاری ‌شده: هر کاربر کد ویژه‌ای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری می‌کند. به این عمل رمزنگاری گفته می‌شود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. این‌جاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی می‌شود. Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است. وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی می‌شود، اصطلاحاً می‌گویند اطلاعات رمزنگاری شده است.

7- جهانی: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فیات می‌گویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارز ها را به راحتی می‌توان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری ‌شده به ارزهای بدون مرز موسوم‌اند!

تاریخچه رمز ارزها و اهرم در ارز دیجیتال

ارز‎های دیجیتال مدت‌ها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل‌ فعلی مبادلات و پول‌های رایج بشود. در اوایل دهه 80 میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمز‌گذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته می‌شود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم می‌کرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده می‌شد. در اواخر دهه 80 Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی blinded money داشت و شرکتی با نام DigiCash را در آنجا تاسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار می‌گرفت.

برخلاف بیت کوین و اکثر ارز‌های دیجیتال امروزی، blinding money و این کمپانی کنترل غیر متمرکز نداشتند و درست مثل بانک‌ها عمل می‌کردند. شاید این یکی از دلایلی بود که در حال حاضر چیزی از این موضوع و این کمپانی نمی‌شنویم. بعد از فشار‌های بانک مرکزی هلند برای محدود کردن معامله DigiCash  تنها با بانک‌های رسمی و همکاری ناموفق با مایکروسافت برای پرداخت‌های درون ویندوز با استفاده از این پول الکترونیکی، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود میلادی رو به ورشکستگی و فراموشی حرکت کرد. در همان زمان یکی از دستیاران Chaum با نام Nick Szabo پولی با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سیستم بلاک چین استفاده می‌کرد و پایه و پدر رمز‌ ارزهای امروزی بود، ولی درست مثل DigiCash هیچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

بعد از DigiCash مطالعات در زمینه این نوع از پول گسترش یافت و یکی از مهم‌ترین و قابل توجه ترین پول های اینترنتی رایج آن زمان که در آمریکا استفاده می‌شد، e-gold نام داشت. e-gold توسط یک شرکت تکنولوژی واقع در فلوریدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتی برای خریداران طلای الکترونیکی ارائه می‌داد. کاربران می‌توانستند این پول را خرید و فروش کنند و در ازای آن طلای واقعی و یا دلار دریافت کنند. gold در دوران اوج خودش در سال‌های 2005 و 2006 میلیون‌ها اکانت فعال داشت و همین موضوع باعث شد که هکرها یک مکان فوق‌ العاده برای به دست‌ آوردن و دزدیدن پول را پیدا کنند. از بین رفتن میلیون ها سرمایه و مشکلات قانونی که هر ثانیه بر سر این کمپانی سرا زیر می‌شد در نهایت باعث شد که فشار بیش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و این پول مجازی نهایتا در سال 2009 به طور کامل بسته شد.

بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال مدرن شناخته می‌شود که دارای کنترل غیرمتمرکز بود و برای تبادلات مالی مورد استفاده قرار می‌گرفت. بیت کوین برای اولین بار در یک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنیا وارد شد. در اوایل سال 2009 Nakamoto بیت کوین را وارد بازار کرد و گروهی از افراد مشتاق و توسعه‌دهندگان شروع به تبادل و استخراج بیت‌ کوین کردند. در اواخر سال 2010 میلادی تعداد دیگری از رمز‌ ارزها مانند Litecoin نیز وارد کار شده بودند. در اواخر سال 2012 وردپرس اولین کمپانی بزرگی بود که پرداخت هزینه‌ها با بیتکوین را به رسمیت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه کمپانی‌های دیگر مثل مایکروسافت، Expedia و… بیت کوین را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صد‌ها کمپانی بزرگ و کوچک از مهم‌ترین و معتبر ترین رمز ارز دنیا برای پرداخت‌های خود استفاده می‌کنند. بعد از ظهور بیت کوین تعداد زیادی ارز‌های دیجیتال دیگر وارد بازار جهانی شدند.

سودآوری رمز ارزها

این موضوع را باید در نظر داشت که بسیاری از افراد از طریق رمز ارز وعده ثروت یک شبه می‌دهند. باید مراقب باشید که گول افرادی سودجو را نخورید. درست است سرمایه‌گذاری در رمز ارز ممکن است درآمدی بیشتر از بورس اوراق بهادار یا صندوق سرمایه گذاری داشته باشد. شما ممکن است با 1000 دلار سرمایه‌گذاری در بیت کوین، اتریوم و … در یک سال بیش از 300 درصد سود کسب کرده باشید. با این حال باید اذعان داشت که وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری شده می‌شود شک و تردید زیادی وجود دارد که بازدهی آن فقط برای یک سال است و چشم‌اندازی از آینده آن وجود ندارد. اما شواهد تاکنون نشان داده است که ارزهای رمزنگاری شده واقعی هستند و به طور فزاینده‌ای تولید می‌شوند تا بمانند.

بنابراین توصیه می‌شود اگر در مرحله حدس و گمان به سر می‌برید سرمایه‌گذاری کوچک در این مقوله کنید چون می‌توانید درآمد زیادی کسب کنید. اگر بتوانید با صرف اندک پول از این طریق درآمد زیادی را کسب کنید برنده هستید و اگر سرمایه خود را ازدست دادید شکست سنگینی نخورده‌اید. اگر با منابع معتبر در زمینه آموزش کسب درآمد از طریق رمز ارز آشنایی داشته باشید همگی متفق القول هستند که سرمایه‌گذاری در رمز ارز ثروتی یک شبه نیست و مستلزم زمان و هزینه برای کسب مهارت و تجارت در آن است.

در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد از رمز ارز هستند می‌پردازیم.

ماینر چیست؟

دستگاه ماینر یا Asic اصطلاحی است که برای دستگاه‌های استخراج رمزارزها به‌کار برده می‌شود و درحال حاضر این دستگاه‌ها بسیار متنوع هستند. در سراسر جهان افرادی که به کار استخراج رمزارزها اعم از بیت‌کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مشغول هستند، ماینر می‌گویند و آن‌ها تلاش می‌کنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمدزایی دست پیدا کنند. به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنش‌های رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک می‌کند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد می‌کند. به شکل کاملاً ساده تراکنش‌های تأیید شده در بلوک‌ها جمع می‌شوند و برای اضافه شدن این بلوک‌های تازه به زنجیره بلوک‌های موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگی‌های بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش می‌گیرد.

برای انجام فرآیند ماینینگ به چه چیزهایی نیاز است؟

اگر دشواری استخراج و هزینه‌های استخراج بیت‌کوین برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:

• خرید دستگاه استخراج
• بکارگیری یک کیف پول امن و مناسب
• پیوستن به یک استخر برای انجام فرآیند استخراج

در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد از رمز ارز هستند می‌پردازیم.

اگر شخصی از شما بپرسد «بازار کریپتو چیست؟» چه پاسخی برای او دارید؟ ساده‌ترین تعریف را چگونه می‌توانیم توضیح دهیم تا همه آن را درک کنند؟ اگر شما سرمایه‌گذاری باشید که مدت‌های زیادی در مارکت حضور داشته‌اید، قطعا می دانید بازار کریپتو پیچیده است! اما چطور می‌توان این پیچیدگی را ساده کرد؟

بیایید برای درک عمیق‌تر بازار کریپتو سفری در این دنیای پیچیده و جذاب داشته باشیم تا در نهایت بتوانیم مفهومی ساده و روان برای توضیح آن پیدا کنیم. سفر ما از کجا باید شروع شود؟ چه زمانی این بازار شکل گرفت؟

همه چیز با بیت کوین شروع شد:(چطور وارد بازار ارز دیجیتال شویم)

بیت کوین اولین ارز دیجیتال موفق در دنیای رمزنگاری شده است که می‌تواند بهترین نمونه برای بررسی منظور ما از «بازار کریپتو» باشد. زمانی که ساتوشی ناکاموتو، خالق مرموز Bitcoin، این ارز دیجیتال را به صورت عمومی معرفی کرد، ایده خود را تقریبا این چنین توضیح داد:

بیت کوین یک ارز همه‌منظوره برای جایگزینی یا تقویت ارزهای فیات صادر شده توسط دولت‌ها ایجاد شد.

به عبارتی ایده او این بود که بتوانیم به مغازه لباس‌فروشی برویم و به همان راحتی که با کارت اعتباری خرید می‌کردیم، با انتقال بیت کوین هزینه خرید را پرداخت کنیم. با پیشرفت تکنولوژی استفاده از پول‌های کاغذی بسیار کاهش یافته است.

در نتیجه می‌توان گفت منطقی است تا ارز جدیدی داشته باشیم که از پیشرفت‌های فناوری محاسباتی و شبکه‌ای بهره ببرد و مصرف‌کنندگان را از محدودیت‌های ارزهای دولتی و کارت‌های بانکی با قوانین و مقررات رها کند.

علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال برای توصیف آینده پول دیجیتالی که آرزوی آن را دارند عبارت کوتاهی را به‌کار می‌برند: «خرید یک فنجان قهوه با بیت کوین».

با گذشت زمان آینده‌ای که دوستداران بیت کوین برای آن متصور شده بودند، رخ داد. پلتفرم‌های آنلاینی به‌وجود آمدند تا افراد بتوانند خرید و فروش بیت کوین را خیلی راحت‌تر از گذشته انجام دهند؛ حتی امکان تبدیل بیت کوین به فیات نیز امکان‌پذیر شد.

توسعه این پلتفرم‌های آنلاین یا همان صرافی‌های ارز دیجیتال باعث شد تا خرید و فروش بیت کوین با ارزهای فیات رایج شود؛ به این صورت که مقداری از دارایی خود را به بیت کوین تبدیل می‌کردند و منتظر افزایش قیمت آن می‌ماندند تا در نهایت کوین‌های خود را بفروشند و سودی به جیب بزنند.

حال بیت کوین علاوه بر هدف اصلی خود به عنوان یک ارز دیجیتال، به یک دارایی با ارزش برای سرمایه‌گذاری نیز تبدیل شده است.

پلتفرم‌های آنلاین معاملات و سرمایه‌گذاری‌ها روی بیت کوین، محبوبیت این ارز دیجیتال را بیشتر از پیش افزایش دادند و در نهایت به سمت تشکیل بازار کریپتو سوق داده شدند؛ طوری که حجم بازار در حال حاضر برابر با 858 میلیارد دلار است!

در چند هزار ضرب کنید!

از سال 2009 که بیت کوین شروع به‌کار کرد تاکنون هزاران ارز دیجیتال توسعه یافتند و هر یک از آن‌ها هدف اصلی خاصی دارند. البته قابل ذکر است که به هر یک از آن‌ها به دید سرمایه‌گذاری می توان نگاه کرد؛ در صورتی که پروژه ارزش سرمایه گذاری کردن را داشته باشد.

بیت کوین صنعتی جدید را به دنیا معرفی کند و  توانست بازارهای اقتصادی بزرگ جهان را کنار بزند؛ همین موضوع باعث شد تا رهبران بازارهای اقتصادی بزرگ مجبور شوند پیشرفت آن را تماشا کنند و برای ورود به بازار کریپتو و این دنیای جذاب و پرمخاطب به دنبال رویکردهای نو و متفاوت باشند.

در حال حاضر تیم‌های استارتاپی و سازمان‌های کوچک و بزرگ بسیار زیادی در حال عرضه کوین‌ و توکن‌ خود به بازار کریپتو هستند. برخی از این تیم‌ها با ارائه فناوری‌های جدید و نوآورانه تلاش می‌کنند تا دنیای بلاک چین را بهبود ببخشند، بعضی دیگر توسط تیم‌ها و افراد سرشناس و خوبی پشتیبانی می‌شوند؛ بعضی افراد سودجو نیز با ساخت پروژه‌های اسکم به دنبال خرابکاری و کلاهبرداری هستند که باید مراقب چنین پروژه‌هایی باشید.

در کل تمام این پروژه‌ها با اهداف خاص و در حوزه‌های مختلفی مانند سرمایه‌گذاری، امور مالی، NFTها، قراردادهای هوشمند و…، همچنین خریداران و فروشندگان، بازار کریپتو را تشکیل می‌دهند. تمام پروژه‌های کریپتویی با وجود سرمایه‌گذاران و معامله‌گران در کنار هم می‌توانند باعث جذابیت این دنیای اغواکننده و محبوب شوند.

تفاوت بازار کریپتو با سایر بازارها

بازارهای مالی انواع متفاوتی دارند که ویژگی دارایی‌های هر یک از آن‌ها و معامله‌گران مشخصات هر بازار را تعیین می‌کنند؛ بازار کریپتو، فارکس(بازار تبادل ارز خارجی)، سهام، اوراق قرضه، کالا و… نمونه‌هایی از محبوب‌ترین بازارهای مالی هستند. 

از آنجا که هنوز برای بازار کریپتو قانون‌گذاری شفافی انجام نشده است، می‌توان گفت هر دارایی که در این بازار آزاد و قانون‌گذاری نشده مبادله شود، می‌تواند دارای نوسانات زیادی باشد. در نتیجه بارزترین و مهم‌ترین ویژگی این مارکت نوسانات زیاد آن است.

آیا نوسانات در یک بازار به عنوان ویژگی منفی شناخته می‌شود؟ خیر – قطعا چنین نوساناتی در یک بازار نمایانگر دید منفی نخواهد بود. هر بازار قدرتمندی در ابتدای تولد و سال‌های اولیه شکل‌گیری با چنین نوساناتی روبه‌رو شده است. به عنوان مثال، بازار طلا در سال 1969 که اوایل شکل‌گیری‌اش بود و هنوز قانون‌گذاری نشده بود، نوسانات زیادی را تجربه کرد.

درک ارزش و روش انتقال ارزش در بازار کریپتو

همانطور که گفتیم یکی از ویژگی‌های این بازار نوسانات زیاد آن است، اما چرا نوسان در بازار کریپتو بیشتر از سایر بازارها است؟ یکی از مشکلاتی که باعث به وجود آمدن نوسانات می‌شود، تفاوت در درک ارزش ذاتی ارزهای دیجیتال به عنوان هدف اصلی ساخته شده آن‌ها، همان ایده «خرید یک فنجان قهوه با بیت کوین» یا انتقال ارزش با مفهوم ذخیره ارزش است.

ذخیره ارزش مفهومی است که می‌گوید: کالا یا دارایی خاصی در آینده، با توجه به پیش‌بینی‌ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ در نتیجه عملکرد افراد شامل پس‌انداز و تبادل آن با کالاها یا خدمات می‌شود.

هر شی یا مفهومی که به عنوان انتقال دارایی از هر صورتی به شکل یک کالا بین دو معامله‌گر انجام شود را انتقال ارزش می‌گویند که ایده اصلی ارزهای دیجیتال در بازار کریپتو نیز همین موضوع است.

با توجه با این تعریف‌ها بی‌ثباتی بازار ارزهای دیجیتال، مخصوصا بیت کوین را می‌توانیم به ابهامات بحث ذخیره ارزش ربط دهیم؛ اما در بخش انتقال ارزش تا حدود زیادی می‌توانیم بگوییم موفق شده‌اند.

تغییر قیمت در بازار کریپتو

تغییر قیمت در بازار کریپتو همانند سایر بازارها یک عامل بسیار مهم دارد: تفاوت بین عرضه و تقاضا. این تفاوت بین عرضه و تقاضا در هر حرکت بازار کاملا مشهود است؛ به عبارتی ساده‌تر، «عرضه» کل ارزهای دیجیتال یا همان دارایی‌های افرادی است که تمایل به فروش آن‌ها دارند و افرادی که این دارایی‌ها را خریداری می‌کنند «تقاضا» را تشکیل می‌دهند.

حال با توجه به این تعاریف می‌توانیم بگوییم حرکت قیمت در بازار کریپتو به اختلاف بین عرضه و تقاضا بستگی دارد؛ هر چه این اختلاف بیشتر شود، تغییرات و حرکت بازار نیز بیشتر می‌شود. چه چیزی باعث می‌شود عرضه یا تقاضا بیشتر شود؟ دلیل این اختلاف و تحرکات بازار چیست؟

بررسی دلایل تحرکات

بازار کریپتو سیستمی پیچیده دارد؛ این سیستم وابسته به سرمایه‌گذاران کوچک و بزرگ که در مورد طیف وسیعی از دارایی‌ها برای سرمایه‌گذاری یا معامله به صورت ناهماهنگ تصمیم می‌گیرند. این تصمیم‌گیری بر چه اساسی نهایی می‌شود؟

اطمینان سرمایه‌گذاران به ثبات در سرمایه‌گذاری‌های آینده خود، نقشی اساسی در صعود یا نزول یک بازار دارد. افراد قطعا نسبت به دارایی که آن‌ها را به رویاهای بزرگ خود برساند، بیشتر رغبت نشان می‌دهند و این باعث افزایش قیمت یک ارز دیجیتال خواهد شد.

در عین حال اگر دلیلی پیدا شود که یک ارز دیجیتال می‌تواند در آینده عملکرد بدی از خود نشان می‌دهد، سرمایه‌گذاران رغبتی به خرید آن نشان نمی‌دهند؛ برخی از این دلایل شامل:

• هک شدن یک صرافی یا کیف پول
• تغییرات رود مپ یک پروژه
• سیاست‌های مالی و دولتی
• نگرانی‌های قانونی
• و…

اگر طی چند سال اخیر، خرید ارز دیجیتال را تجربه یا اخبار حوزه کریپتوکارنسی را پیگیری کرده باشید، احتمالاً با فناوری بلاک چین آشنایی دارید. در جستجو‌هایی که برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد Blockchain انجام داده‌اید، حتماً با تعریف زیر روبه‌رو شده‌اید: بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده، غیرمتمرکز و عمومی است. هر چند این تعریف ساده است اما می‌تواند برای شما بسیار نامفهوم باشد. به همین دلیل در این مقاله به زبانی ساده تکنولوژی شگفت انگیز بلاک چین را تعریف می‌کنیم و مزایای آن را بررسی خواهیم کرد.

بلاکچین چیست؟ 

بلاک چین (Blockchain) از دو کلمه بلاک (Block) و چین (Chain) تشکیل شده است. معنای لغوی بلاک چین، زنجیره بلاک (زنجیره بلوک) است؛ زمانی که در مورد زنجیره و بلاک در بلاکچین صحبت می‌کنیم، در واقع در مورد زنجیره‌‌ایی از اطلاعات دیجیتالی صحبت می‌کنیم و هر بلاک این اطلاعات را در خود نگهداری می‌کند.

در یک تعریف کلی، می‌توانیم بگوییم بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده، غیرمتمرکز و اشتراکی است که به صورت زنجیره‌ای از سوابق بنام بلاک ساخته شده است. هر بلاک در این زنجیره، مسئول ذخیره‌سازی نوعی از اطلاعات (مانند سوابق معاملات) است.

هر بلاک اطلاعات مربوط به معاملات مانند تاریخ، زمان، مبلغ خرید شما از سایت و اطلاعات فروشندگان و خریداران در معاملات را ذخیره می‌کند. به جای استفاده از نام واقعی شما در معاملات، خرید شما بدون هیچ گونه اطلاعات هویتی و با استفاده از امضای دیجیتال منحصر به فرد انجام می‌شود. برای مثال، در سایت دیجی کالا با استفاده نام کاربری، خرید شما ثبت می‌شود. هر بلاک کد منحصر به فردی به نام هش را ذخیره می‌کند که برای تشخیص هرگونه فعالیت در بلاک چین است.

به عنوان مثال، فرض کنید شما قبلاً از دیجی کالا محصولی را خریداری کرده‌اید، بعد از مدتی، مجدد تصمیم می‌گیرید که یک خرید دیگر انجام دهید. حتی اگر جزئیات خرید جدید شما با خرید قبلی‌تان تقریباً یکسان به نظر برسد، سایت دیجی کالا می‌تواند 2 خرید شما را از هم جدا کند؛ بنابراین، به دلیل کدهای منحصر به فردی که در بالا به نام هش عنوان شد، ما می‌توانیم بلاک‌ها را از هم جدا کنیم.

مثالی که در بالا برای ذخیره یک خرید واحد از دیجی کالا عنوان شد، در واقعیت با بلاک در بلاک چین کمی متفاوت است. یک بلاک روی بلاک چین حجم خاصی از داده را می‌تواند ذخیره کند. این بدان معناست که بسته به اندازه معاملات، یک بلاک واحد می‌تواند چند هزار تراکنش را در خود جای دهد.

چرا به بلاکچین نیاز داریم؟ 

در سال‌های اخیر افراد زیادی با هدف کسب سود وارد بازار ارز دیجیتال شدند. این بازار پرنوسان هرچند با سودهای زیادی همراه است، اما برخی نیز متحمل ضررهای مالی زیادی می‌شوند. یکی از مهم‌ترین دلایل عدم موفقیت در این بازار، عدم داشتن دانش کافی در این حوزه است. بازار رمزارزها نیز مانند سایر بازارها دارای اصطلاحات مخصوص به خود است. متاسفانه افراد زیادی هستند که با این اصطلاحات چندان آشنا نیستند و به درستی کاربرد آن‌ها را نمی‌دانند. یکی از اصطلاحات دنیای ارزهای دیجیتال، Token است که گاهی به اشتباه به جای کوین یا اشاره به برخی از انواع ارز دیجیتال استفاده می‌شود. در این مطلب به این سوال پاسخ خواهیم داد که توکن چیست و کاربردهای آن صحبت خواهیم کرد.

آشنایی با توکن (Token) و عرضه اولیه آن

Token یکی از اصطلاحات ارز دیجیتال است که به یک رمزارز منحصربه فرد یا ارزهای دیجیتال اشاره دارد. توکن‌ها دارایی‌ها یا ابزارهای قابل تعویض و قابل مبادله‌ای هستند که بلاکچین‌ مخصوص به خود را ندارند. Tokenها معمولاً از طریق فرآیند استاندارد عرضه اولیه کوین (ICO) ایجاد می‌شوند و می‌توانند برای مقاصد سرمایه‌گذاری، ذخیره ارزش یا خرید از آن‌ها استفاده کرد.

 هدف از ساخت توکن 

یکی از مهمترین دلایل ساخت این ارز توسط پروژه‌ها، کاهش هزینه‌ها است. زیرا ساخت Token در بستر ارزهای دیجیتال نیازمند صرف هزینه‌های زیادی نیست. از طرف دیگر با استفاده از عرضه اولیه می‌توان سرمایه مورد نیاز برای فعالیت شرکت را جمع کرد.

یکی دیگر از دلایلی که شرکت‌ها به جای ساخت بلاکچین مخصوص خود، Token ایجاد می‌کنند این است که ساخت آن، راحت است. شرکت‌ها با به کار گرفتن افرادی که دانش برنامه‌نویسی دارند و با قراردادهای هوشمند به طور نسبی آشنا هستند می‌توانند توکن خود را ایجاد کنند.

از طرف دیگر کار کردن بر بستر ارزهای دیجیتال امن و بزرگ مانند اتریوم، امنیت لازم را برای بسیاری از شرکت‌ها فراهم می‌کند. زیرا با افزایش تعداد کاربران یک شبکه بلاکچینی، امنیت آن نیز افزایش پیدا می‌کند.

کاربردهای توکن

Tokenها بر پایه خصوصیات و عملکردهایشان کاربردهای مختلفی دارند. مهم‌ترین کاربرد Token جذب سرمایه و برگزاری ICO است. توکن‌ها  به روش‌های مختلفی مانند مالکیت دارایی دیجیتال، حسابداری برای اقدامات دیجیتالی، اطمینان از امنیت شبکه و … می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند. 

توکن‌ها، ارزهای دیجیتال و آلت کوین‌ها

اصطلاح Token اغلب به اشتباه به جای دو کلمه رمزارز و آلت کوین استفاده می‌شود. اما این اصطلاحات از یکدیگر متمایز هستند.

آلت کوین‌ها ارزهای رمزنگاری شده جایگزینی هستند که پس از موفقیت عظیمی که بیت کوین به دست آورد راه اندازی شد. آلت کوین‌ها به عنوان جایگزین‌های پیشرفته بیت کوین راه اندازی شدند که ادعا می‌کنند در برخی از موارد به بیت کوین برتری دارند و نقاط ضعف آن را پوشش می‌دهند.

لایت کوین (LTC)، بیت کوین کش (BCH) و دوج کوین (DOGE) از نمونه‌های رایج آلت‌کوین‌ها هستند. اگر چه هر کدام از این آلت کوین‌ها توانسته‌اند تا حدی به موفقیت برسند،اما هیچ‌کدام نتوانسته‌اند محبوبیتی شبیه به بیت‌کوین کسب کنند. آلت کوین‌ها برخلاف توکن‌ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند و در درجه اول به عنوان یک بستر برای پرداخت‌های دیجیتال استفاده می‌شوند.

 توکن مثلی و غیر مثلی 

Tokenها را در حالت کلی می‌توان به دو دسته توکن‌های «مثلی» و «غیرمثلی» تقسیم کرد. به توکن‌های مثلی توکن «تعویض‌پذیر» (Fungibile) و به توکن‌های غیر مثلی توکن «تعویض‌ناپذیر» (None-Fungible Token) نیز گفته می‌شود. تعویض‌پذیری یکی از ویژگی‌های توکن‌ها است که به بیان ساده به این معنی است که یک واحد مشخص از آن نوع Token، هیچ تفاوتی با واحدی دیگر از آن ندارد.

به عبارت ساده، یک دلار همیشه یک دلار است و بیت کوین همیشه بیت کوین است. شما می‌توانید اسکناس‌های 10 دلاری را با فرد دیگری مبادله کنید و هر کدام از شما همچنان همان ارزش را در کیف پول خود خواهید داشت. قابلیت تعویض‌پذیری به این معنی است که یک ارز دیجیتال و دارایی خاص ارزشمندتر یا کمیاب‌تر از بقیه نیستند. در صورتی که این چنین باشد، کل اکوسیستم را مختل می‌کند و معاملات روزمره را با مشکلات بزرگی مواجه خواهد کرد.

Tokenهای مثلی را می‌توان برای خرید، فروش و معاملاتی که در آن‌ها به واحدهای مثل هم توکن‌ها نیاز است، استفاده کرد. در مقابل از Tokenهای غیر مثلی در مواردی استفاده می‌شود که نیاز است هر واحد از Token منحصر‌به‌ فرد باشد مانند بازی‌های بلاک چینی جدید و آثار هنری دیجیتال.

انواع توکن 

توکن‌ها بر حسب نوع به چند دسته گوناگون تقسیم می‌شوند. دسته‌بندی‌های مختلفی برای توکن‌ها وجود دارد، اما در حالت کلی Tokenها را می‌توان به چهار دسته زیر تقسیم‌بندی کرد:

 توکن‌های کاربردی (Utility Token)  

Tokenهای کاربردی نوع محبوبی از نمونه‌های قابل تعویض هستند که به تعداد محدودی عرضه می‌شوند و از آن‌ها می‌توان برای پرداخت هزینه‌ها، خرید کالا و دریافت خدمات در یک یا چند پروژه خاص استفاده کرد.

 معروف‌ترین نمونه Token کاربردی اتر است که تمام تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند را در شبکه اتریوم تامین می‌کند. همانطور که قبلاً گفتیم اتریوم را می‌توان به عنوان وسیله پرداخت استفاده کرد، با این حال، هدف اصلی آن استفاده در بلاک چین است.

 توکن‌های اجتماعی (Social Tokens)

Tokenهای اجتماعی نوع بسیار جالبی از دارایی هستند که اخیراً در فضای رمزنگاری محبوبیت زیادی به دست آورده‌اند. همچنین باعث شده‌اند تا مردم با مفهوم Token بیشتر آشنا شوند. توکن‌های اجتماعی توسط اعتبار یک فرد، برند، باشگاه ورزشی یا هر جامعه‌ای پشتیبانی می‌شود. از آنها می‌توان به‌عنوان توکن‌های طرفداری (Fan Token) برای خرید محتوای اضافی، کالاها یا فقط برای حمایت از جامعه مورد علاقه استفاده کرد.

وقتی کاربر روی سکه‌های اجتماعی سرمایه‌گذاری می‌کند در واقع، در یک جامعه سرمایه‌گذاری می‌کند، با این انتظار که این جامعه در طول زمان رشد کرده و ارزشمندتر خواهد شد.

توکن‌های اوراق بهادار (Security token)

در مقابل جمع‌آوری پول با Tokenهای کاربردی، سایر ICOها تصمیم گرفتند که کمپین‌های جمع‌آوری سرمایه را به صورت آشکار اعلام کنند و از مقررات پیروی کنند. اینگونه بود که توکن‌های امنیتی متولد شدند. در اصل یک گواهی سهام دیجیتال است که مالکیت دارنده آن را روی بلاکچین ثبت می‌کند.

توکن حاکمیتی (Governance token)

توکن حاکمیتی نوعی دارایی رمزنگاری است که به دارندگان آن حق تصمیم‌گیری در مورد پروتکل پروژه، محصول و ویژگی‌های آن را اعطا می‌کند. دارندگان می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌های درون پروژه مانند پیشنهاد یا تصمیم‌گیری در مورد ویژگی‌های جدید، تغییر مدل‌های توزیع Token و حتی بازسازی خود سیستم حاکمیتی تأثیر بگذارند. 

توکن پرداخت (Payment token)

هدف از ایجاد این نوع ، پرداخت هزینه خدمات و کالا است. دارندگان این ارزها می‌توانند با استفاده از توکن پرداخت در فضای اینترنت محصولات مورد نظر خود را بخرند و یا هزینه لازم را برای دریافت خدمات خاص را با پرداخت کنند.